Inmiddels werken bij mijn weten haast alle scholen in Nederland (en een groeiend aantal Vlaamse scholen) handelingsgericht. Deze bewezen HGW aanpak is doeltreffend, gericht op onderwijsbehoeften en flexibel genoeg om het passend te maken voor elke individuele school. Toch is het soms lastig om een leerling in beeld te houden. Vandaar, net als wanneer je op reis gaat, van een document waar alle belangrijke gegevens in gevangen zijn – het leerlingpaspoort!
Graag draag ik mijn steentje bij aan het passender maken van onderwijs. Een belangrijk onderdeel in het hele proces is communicatie. Hoeveel beginnende ouders krijgen niet gekscherend de opmerking “Ja, er zit geen handleiding bij!” als ze met hun kersverse baby huiswaarts gaan. En dat klopt. En toch heeft iedereen wel een handleiding, een manier waarop hij/zij het beste leert.
Ook al weten we vanuit onderzoek (zie hiervoor het werk van John Hattie) dat de persoonlijke relatie tussen de docent en de leerling van doorslaggevend belang is voor hogere onderwijsopbrengsten, toch is het niet onbelangrijk om te kijken naar het proces waarop informatie over de leerling wordt verzameld en geborgd. Immers, een goeie relatie is gebaseerd op vertrouwen en op “elkaar leren kennen”. Dus waarom zouden we niet in onze scholen gebruik willen maken van de waardevolle informatie die we gaandeweg opdoen over onze leerlingen?
En dat is precies waar dit leerlingpaspoort zo goed van pas komt. Door het als “werkdocument” te gebruiken (een leerling is immers nooit “af”) voorkomen we ook de hoge druk om het “goed” te hebben. Immers, wat vandaag werkt bij een leerling werkt morgen misschien niet meer.
Ja, natuurlijk zijn er al handelingsplannen. En groepsplannen. En groepsoverzichten. Maar voor sommige specifieke leerlingen heb je soms net even behoefte aan iets “meer”. Een handelingsplan is heel specifiek en gericht op leerdoelen. Een leerlingpaspoort is gericht op hoe deze leerling het beste leert en wat deze leerling nodig heeft om tot bloei te komen. En daarmee gaan deze twee documenten dus hand in hand.
Dus ben jij leerkracht, IB’er, zorgcoördinator? Dan hoop ik dat dit leerlingpaspoort je een steuntje in de rug kan geven zodra je een gesprek aangaat met collega’s of ouders over een bepaalde leerling waarbij het lek misschien nog niet helemaal boven is. Uit persoonlijke ervaring kan ik zeggen dat dit paspoort mij vaak heeft geholpen om in een overleg verder te komen, om te kijken naar wat werkt, wat de leerling nodig heeft en daar vandaan verder te gaan.
Hoe je dit leerlingpaspoort zelf verder in wilt vullen laat ik aan elke individu. Zelf vind ik het erg prettig om mij te verplaatsen in de leerling en te schrijven vanuit een derde-persoons of eerste-persoons perspectief, dus bijvoorbeeld “Rick leert het beste als hij…” of “Ik heb soms opvliegers, maar het helpt dan enorm om…”
Op die manier blijven we namelijk weg bij het denken in beperkingen. En dat is dan weer heel erg HGW!
Geen reacties